Het is dan eindelijk zover; alles wat ik af wilde hebben voor de assessments is af. Nu is het aan mij om te antwoorden op de lastige vraag ”Wat is journalistiek (voor mij)?
Een half jaar begon ik aan mijn studie journalistiek en werd mij opgedragen een belofte te maken. Een belofte aan mezelf waarin ik verteld wat ik over een half jaar, nu dus, bereikt en gedaan wilde hebben. Ik vond het destijds erg lastig om mezelf iets te beloven omdat ik nog niet precies wist welk genre binnen de journalistiek ik wou beoefenen. Daarom besloot ik om in mijn belofte aan mezelf te beloven dat ik over een half jaartje precies wist wat ik met journalistiek wil. Dat ik de verschillende genres onderzocht zou hebben om zo tot de vraag te kunnen komen ”Wat is journalistiek voor mij?”
Bij de Nuance was ik eigenlijk behoorlijk tevreden met de dingen die ik gedaan had. Ik beschreef dat ik geschreven journalistiek, fotografie, audio/podcast en video/tv onderzocht had. Voor geschreven journalistiek heb ik onderzoek gedaan naar een relevant onderwerp en daar een artikel over geschreven. Voor fotografie heb ik gesproken met een 112-journalist, heb ik zelf een productie gemaakt gebaseerd op een 112 melding en heb ik een reeks lessen fotografie van Ron van Dooren gevolgd. Voor audio/podcast heb ik een grote productie over een verzorgingstehuis gemaakt in de vorm van een hoorspel. Ten slotte heb ik voor video/tv het meest gedaan. Dat is bovendien de genre die ik achteraf het leukst vind. Ik heb gesproken met een documentairemaker, Matthijs van Nieuwkerk en andere werknemers uit de BNNVARA studio. Ik ben al een paar maanden bijna elke week naar de uitzending van DWDD geweest en heb daarnaast een eigen tv-uitzending gemaakt. Die tv-uitzending heb ik helemaal alleen gemaakt waardoor ik elk aspect van het productieproces heb meegekregen. Hierdoor ben ik er achter gekomen dat ik redactiewerk ook erg leuk vind. Ik heb door middel van video een onderwerp over de gouden koets aangekondigd, een kort fragment over een militair die onwel werd gemaakt, een kort nieuwsfragment gemaakt over een demonstratie voor de jeugdzorg in Den Haag en ten slotte ben ik het afgelopen half jaar constant bezig geweest om mensen die in busjes leven te interviewen. Het beeldmateriaal van die interviews staan nog niet op mijn blog maar wil ik wel graag laten zien tijdens mijn assessments.
Ik ben dus op een hoop plekken geweest het afgelopen half jaar. En wat heb ik veel geleerd. Van de manier waarop ik aan het begin van het jaar schreef tot alle feedback die ik heb ontvangen. Ik heb het afgelopen half jaar vooral geprobeerd de journalistiek competenties in mijn achterhoofd te houden; Publieksgerichtheid, research, produceren en reflecteren. Na alle producties en de onderzoek die ik daar aan heb gedaan had ik tijdens de nuance wel het gevoel dat ik voor de competenties research en produceren goed zat.
Waar ik nog wel mijn twijfels over had was publieksgerichtheid en reflecteren. Daarom ben ik in de periode na mijn nuance daar nog meer tijd aan gaan besteden. Ik ben teruggegaan naar mijn allereerste blogspots en heb ze nog aangevuld met notities die ik tijdens het produceren destijds wel heb gemaakt, maar niet aan mijn blog toegevoegd heb. Zo staat nu bij elke productie mijn eigen creatie, de vereist-lijst, helemaal ingevuld op mijn blog. Daarmee schepte ik op mijn blog een hoop duidelijkheid over wie mijn publiek was en waarom ik producties had gemaakt hoe ik ze had gemaakt.
Ik was ook redelijk onzeker over de competentie reflecteren. Ook daar heb ik extra tijd aan besteed na mijn nuance. Op mijn blog heb ik naast extra te schrijven over publieksgerichtheid ook extra geschreven over reflecties die ik elders genoteerd had. Daarnaast ben ik een doelgroepsonderzoek gestart naar mijn uitzending waarbij ik controleerde of de doelgroep die ik in mijn hoofd had tijdens het maken van de uitzending ook echt de doelgroep was die mijn uitzending relevant vond.
Het antwoord
Na je dit verteld te hebben zal ik maar antwoord gaan geven op de vraag ”wat is journalistiek voor mij”. Journalistiek voor mij is het overbrengen van een verhaal, iets nieuws en/of iets interessants op een manier waardoor het toegankelijk gemaakt word voor mensen. Ik had een paar maanden een telefoongesprek met mijn oma die mij erg aan het denken zette. We hadden het over dat nieuwsmedia het steeds makkelijker maken om nieuws te ontvangen. Denk bijvoorbeeld aan de wekdienst van NOS, dat is een artikel dat ‘s ochtends door NOS gepost word waarbij al het belangrijke nieuws kort behandeld word. Toegankelijkheid in de journalistiek is voor mij het allerbelangrijkste. Mensen moeten geboeid blijven in een onderwerp. Omdat toegankelijkheid zo belangrijk is, is voor mij ook het platform erg belangrijk. Ik vind persoonlijk video en audio de aller toegankelijkste platforms. Het publiek kan het filmpje of fragment gewoon aanzetten en de inhoud bekijken of horen. het gebruik van video en audio is daarom voor mij het allerbelangrijkste in de journalistiek. Ik weet nu dat video mij het meest ligt en dat ik dat het leukst vind. Ik kijk daarom uit naar het verdiepen in beeld en tv.
Ten slotte wil ik graag afsluiten met wat te vertellen over mezelf. Ik ben op sommig vlakken echt enorm veranderd het afgelopen half jaar. Sommige vlakken ook niet natuurlijk (om eerlijk te zijn is het nu zondag 20 januari 23:50). Het grootste verschil met de Albert van een half jaar geleden is de hoeveelheid plezier dat ik in school heb. Als je mij een jaar geleden verteld had dat ik tegenwoordig meestal als laatste van mijn klas weg ga van school had ik je waarschijnlijk heel hard uitgelachen. Journalistiek is gewoon helemaal mijn ding en en zit in mijn hart en nieren. Dit moment is ook voor het eerst in mijn hele leven dat ik het gevoel heb dat ik het goed doe op school. Daarom wil ik graag mijn klasgenoten, leraren en de mogelijkheid om condor te doen met heel mijn hart bedanken. Op naar mijn propedeuse!