Na een aantal keer de uitzending van DWDD meegemaakt te hebben en een gesprek met de presentator van het tv-programma gehad te hebben denk ik dat ik nu genoeg weet om een klein verslag te schrijven over hoe een uitzending van ”de wereld draait door” in elkaar zit. Het publiek wordt rond 17:45 verzameld in het mediacafé voor de studio van DWDD.
Het publiek dat in de zaal zit heeft kaartjes gekocht voor de uitzending. Matthijs van Nieuwkerk vertelde dat er bij DWDD vroeger gewerkt werd met een betaald publiek. Dit was volgens Matthijs niet leuk om mee te werken en hij was daarom ook erg blij dat na ongeveer een maand DWDD er al een publiek zat dat niet gekocht was. Net zoals nu, maar liefst 14 jaar later
Nadat het publiek naar hun aangewezen stoel is gebracht is er een klein moment waarin de regisseur wat tegen het publiek zegt. Er worden wat praktische zaken gemeld, zoals dat de telefoons bijvoorbeeld uit moeten, waarna hij Matthijs aankondigt. Matthijs komt de studio dan in en heeft dan meestal ongeveer een kwartiertje de tijd om met het publiek te praten. Hierin vertelt hij wat over het verleden van het tv-programma en ondanks dat ik had verwacht dat hij elke dag hetzelfde zou vertellen verschilden de gesprekken toch. Ook is dit een moment waar Matthijs wat één op één contact heeft met het publiek. Zo wordt de sfeer ook wat ontspannender en is de uitzending uiteindelijk leuker.
Matthijs vertelde een keer dat er een complete apotheek aan medicijnen in de studio ligt voor het geval dat iemand tijdens de uitzending onwel wordt of bijvoorbeeld een hoestaanval krijgt.
20 minuten voor de uitzending word er een kleine promo gemaakt. Hierin vertelt Matthijs wat er die uitzending gaat gebeuren en als het er is welke muziek er gespeeld zal worden. Eerst wordt er een live promo opgenomen en meteen uitgezonden. Daarna wordt hetzelfde nog een keer opgenomen. Hierna is er nog 20 minuten pauze voordat de uitzending echt begint. In deze 20 minuten vertelt Matthijs tegen het publiek iets over de gasten en de tafeldame of tafelheer die die avond op bezoek zijn. De resterende tijd wordt volgemaakt met live muziek of poëzie uit het hoofd.
Als er nog tijd over is voor de uitzending vraagt Matthijs soms aan de gasten en het publiek om ”Poëzie uit het hoofd”. Hierbij is het de bedoeling dat mensen mooie Poëzie/uitspraken van dichters of van andere mensen delen met de zaal. Dit kunnen bijvoorbeeld mooie maar ook humoristische versjes zijn.
En dan is het zover. Als de aftellende klok boven de camera op 0:00 staat is Matthijs live. De laatste drie seconden worden nog afgeteld door de regisseur. en dan begint de uitzending. Matthijs begint tussen het publiek samen met de tafelheer/tafeldame. Daar praat hij even met de tafelheer/-dame. Dit kan over van alles zijn. Van een voorstelling die hij/zij heeft gezien tot schilderijen die hij/zij tentoon gaat stellen. Dit item duurt maar een paar minuten en vervolgens gaat Matthijs en de tafelheer/-dame naar de tafel toe. Dit alles gebeurt maar in een fractie van een seconde terwijl het bekende DWDD muziekje speelt en je een kleine intro ziet. Dit wordt door de hele uitzending gebruikt als overgang. Bijvoorbeeld ook als van gast gewisseld wordt.
Matthijs geeft elke gast een korte introductie waarna hij hem of haar uitnodigt om bij hem aan tafel te gaan zitten. Hoewel ik het zelf altijd vond lijken alsof de tafel vol met mensen zat. Zitten er vaak maar drie mensen aan de tafel. Matthijs, de tafelheer/-dame en de gast.
De gasten worden kort geïntroduceerd als ze aan tafel gaan zitten waarna er dieper word ingegaan op het onderwerp. Doordat Matthijs zich ingewerkt heeft op het onderwerp ontstaat er een soepel interview waarbij Matthijs soms zelfs helpt met uitleggen van het onderwerp. Er zijn meerdere gasten bij één uitzending en er word dus per uitzending vaak meerdere keren gewisseld. DWDD is een ononderbroken programma (geen pauzes) en je zou denken dat het makkelijk saai wordt. Maar dit is absoluut niet het geval. Dit komt omdat Matthijs en het productieteam er een vlot tempo in houden. Dit zie je natuurlijk terug in het tempo waarin Matthijs praat maar ook in het tempo waarin van gasten gewisseld wordt.
Één keer per maand is er een boekenpanel. Daarbij komen een paar eigenaren van boekenwinkels hun top 5 boeken die die maand zijn uitgekomen laten zien. Het boekenpanel was vroeger op elke donderdag. Boekenwinkels konden echter niet voor zaterdag het boek dat tot nummer 1 verkozen was in huis halen. Omdat het panel zo populair was werd er een aangetekende brief naar DWDD gestuurd met het verzoek om het boekenpanel op dinsdag te houden. Sindsdien wordt het op elke laatste dinsdag van de maand gehouden.
Ten slotte word de uitzending afgesloten door één minuut muziek. Dit kan variëren tussen bands of solo artiesten. Volgens Matthijs word er geprobeerd de mainstream artiesten te ontwijken. Na de muziek sluit Matthijs de uitzending af en wenst hij de kijkers een fijne avond, waarna hij het publiek uitnodigt voor een drankje in het mediacafé.
Foto thumbnail: ANP
Ik zie dat je blockquotes hebt gebruikt in je tekst, maar blockquotes zijn natuurlijk (zoals de naam al zegt), bedoeld voor quotes. Bijvoorbeeld uit boeken, films, muziek lyrics. Of quotes van de personen die je interviewt. Gewoon een tip voor juist gebruik van blockquotes 🙂
Thanks voor de feedback. Je hebt gelijk ga het aanpassen.
Oof, wel een uitspraak over de bands die spelen. “Dit is vaak muziek van bands die nog niet heel groot zijn of niet meer groot zijn,” is een gevaarlijke uitspraak; vaak zijn de bands (of artiest) juist best groot in Nederland. Persoonlijk zou ik die zin veranderen, omdat het een beetje denigrerend overkomt. Verder heb ik niet echt het idee dat ik nu écht weet hoe een uitzending in elkaar zit, het meeste kan je ook zien als je gewoon een uitzending bekijkt.
Wel heel leuk hoe je die extra feitjes er in hebt gezet, alleen jammer dat je daarvoor quote blocks gebruikt, die daar niet voor bedoelt zijn.
Thanks voor de feedback. Ik ga die beschrijving van de bands aanpassen. Ook de quotes gaan de deur uit 😉